صبح دلفان –  دشت خاوه را می توان یکی از بهترین مناطق دلفان از نظر آب و خاک نامید. این دشت وسیع به برکت سفره های زیر زمینی آب، هموار بودن اراضی آن و خاک مرغوب ، یکی از حاصلخیز ترین مناطق کشاورزی دلفان به شمار می رود که بخش اعظمی از تولیدات کشاورزی این منطقه را به خود اختصاص داده است.

این دشت به دلیل مستعد بودن برای ذخیره نزولات آسمان ، پر آب ترین منطقه دلفان نیز محسوب می شود بطوری که علاوه بر حفر چاه های مجاز و غیر مجاز کشاورزی ، آب شرب شهر نورآباد و بسیاری از روستاهای کم آب منطقه را نیز تامین می کند. در سالهای اخیر بسیاری از کشاورزان این منطقه با تغییر رویه در کشت محصولات سنتی مانند گندم، جو و سایر حبوبات، با واگذاری این اراضی به بهره برداران غیر بومی در قبال بهایی اندک، علاوه بر کاهش تولید محصول استراتژیک گندم، باعث تهدید جدی کیفیت خاک اراضی تحت کشت و بهره برداری بی رویه از سفره های زیر زمینی آب گردیده است، این در حالی است که همه می دانیم محصول گندم یا همان قوت لا یموت مردم، تنها محصولی است که از آن به عنوان محصول استراتژیک و اساس استقلال کشاورزی نیز، یاد می شود ؛ محصولی که علیرغم ناسپاسی بسیاری از مردم، هنوز هم برکت سفره ی همان مردم ناسپاس می باشد.

در سال های اخیر مشاهده شده است که  کشاورزان منطقه خاوه و چواری، به جای سپاسگزاری نعمت باران سال آبی جاری، که باعث شکوفایی کشتزارهای گندم شده است؛ در اوج ناباوری، با اجاره دادن جای کشتزارها به کشاورزان استان های همجوار، سیب زمینی را جایگزین گندم کرده اند. این درحالی است که مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای لرستان در سال های گذشته با اشاره به خشکسالی و افت سفره‌های آب زیرزمینی لرستان گفته بود: در اجرای سیاست‌های شورای حفاظت از منابع آب لرستان، و به حکم رئیس قوه قضائیه، برداشت آب از چاه‌های کشاورزی برای کشت محصولات آب‌بر نظیر هندوانه، پیاز و سیب‌زمینی ممنوع است و در صورت تخلف این چاه‌ها پلمپ خواهند شد، همچنین برداشت غیرمجاز آب هم از دشت‌های استان ممنوع بوده و در صورت مشاهده اینگونه چاه‌ها نیز پلمپ خواهند شد. اما علیرغم هشدارهای چندین ساله تا کنون هیچ اقدامی برای جلوگیری از کاشت سیب زمینی ضورت نگرفته، این در حالی است که  متاسفانه با وجود کشت این محصول و فراوانی آن در منطقه عمده محصول نیز در انبارها ذخیره شده و شاهد عدم ورود آن به بازار هستیم که همین امر نیز موجب افزایش قیمت گردیده .

شاید برای کشاورزان عزیز دانستن  این نکته خالی از لطف نباشد که میزان مصرف آب ۱ کیلوخیار۲۰۰لیتراست و میزان مصرف یک عدد سیب زمینی ۱۰۰گرمی ۲۵لیتر آب است یعنی برای (هرکیلو ۲۵۰لیتر) مطمئناً اگر کشاورزانی که اقدام به این کار غیر حرفه ای که نوع کفر نعمت نیز محسوب می شود، نموده اند، تجربه تناول آرد بلوط، و یا ریشه بو داده گیاه گَوَن را داشتند، دست به چنین اقدام زشتی نمی زدند.

لازم بذکر است در سال های گذشته چندین باررسانه ها به بررسی این موضوع پرداخته است ، اما همچنان مسئولین مربوطه تدبیری برای رفع این مشکل جدی نیاندیشیده اند.

نویسنده : محمد مرادی