سلاح گرم سالهاست در بین مردمان غیور و سلحشور عشایر و حتی روستائیان پرتلاش حضور دارد.‌

همین سلاح گاهی ناجی انسانی می شود از چنگال حیوان درنده و گاه وجودش امنیت را تضمین می کند.

چه شده که گاهی این وسیله تامین امنیت ،خون خلق می ریزد و جان بیگناهان می ستاند؟

مشکل از تفنگ و فشنگ است یا باید در جای دیگری به دنبال ریشه( ها )باشیم ؟

شرایط زندگی دشوار است و این دشواری روستا و شهر نمی شناسد ،به عشایر هم رحم نمی کند اما به حکم انسانیت و حرمت داشتن جان انسانها لازم است اختیار احساساتمان را در دست بگیریم و هیجاناتمان را کنترل کنیم تا دستمان به خون انسانی رنگین نگردد و خونمان به بیهودگی زمین سبز را سرخ نسازد.

اختلاف از مهم ترین خطراتی است که یک جامعه را تهدید می کند.

وجود نظرات متفاوت در جامعه برکت است و سبب جلوگیری از اشتباهات می‌شود..

ولی آنچه همبستگی بین مردم یک جامعه، روستا و طائفه را متزلزل می سازد نبود تحمل‌ حرف حق و عدالت است.

وقضاوت های عجولانه سریعی که با مشاهده رفتار و شنیدن خبری بدون سقم و صحت آن و بدون در نظر گرفتن ابعاد مسئله و تحلیل های بدون پشتوانه صورت می گیرد و بلافاصله‌ حکم منفی به فساد فردی داده می‌شود.. از گمان های بد و توجیهات باطل و گناه آلود و خطرناک باید دوری شود.

اخلاق و انصاف حکم می‌کند اگر فردی دچار خطا و گرفتار خلافی شد به او تذکر دهیم فرصتی در اختیارش بگذاریم و حتی الامکان قبل از بیان انتقادها و نظرات خود زمینه توضیحات احتمالی او را فراهم کنیم، این فرصت دادن ها مانع از پشیمانی و ندامت های بعدی می‌شود..

یعنی باید فرصت لازم را دراختیار افرادی که مرتکب اشتباهی شده اند بگذاریم تا عذرخواهی خود رابیان و حرف‌هایشان را بزنند، درصورت موجه نبودن عذرها و قانع کننده نبودن سخنان ،زبان به سرزنش و ملامت بگشاییم.

گاهی دسترسی گسترده به سلاح گرم باعث قتل می‌شود، وجود و رواج خرده فرهنگ های خشونت باعث جرائم خشونت آمیزمی‌شود. بیشتر قتل ها در زمینه روابط خانوادگی و سایر روابط بین افراد رخ می دهد. متاسفانه بیشترین قتل ها ناشی از بی ملاحظه گی خود قربانی است..

بنیاد و ریشه صلح و سازش در سیره نیکان و پیامبران است رسوم و فرهنگ عشایری و برادری ما همیشه بر سازش و صلح تاکید داشته ، باید همه تلاش کنیم که این رسوم پسندیده را در زندگی اجتماعی جاری کنیم.

✍زهرا نجاتی