بخش خصوصی در اقتصاد ایران دچار مشکلات چند جانبه ایست، از تعامل با بانک ها گرفته تا مالیات و حل وفصل مسائل اداری و حقوقی ،هزینه های حاشیه ای که از این رهگذر بر متولیات اقتصادی در بخش خصوصی ناخواسته تحمیل می شود انگیزه کار و تلاش را از آنان سلب نموده تا جائیکه برخی از سرمایه گذاران ایرانی ترجیح می دهند فعالیت اقتصادی خود را در کشورهای همسایه نظیر ترکیه و امارات و. … متمرکز نمایند.
گرچه به همت دولت و مجلس هفت خان کسب مجوز کار اصلاح و با استفاده از شیوه رایانه ای بسیاری از مشکلات مجوز شروع کار حل گردید. اما این روند باید تا مراحل بعدی و رسیدن پروژه ها به تولید و حتی بعد از مراحل تولید نظام مند شود.
در سطح کشور و استانهای مختلف یکی از موانع ایجاد تولید و تقویت بخش اشتغال ، سنگ اندازیهای غیر ضروری در مسیر فعالان بخش اقتصاد خصوصی است، دغدغه های فعالان این بخش در پیچ و خم اداری چنان خسته کننده است که موجب یاس و نامیدی آنها می گردد.
🔸در دولت جدید ودر هر استان یک کارگروه ویژه برای حل وفصل مشکلات این بخش تشکیل و تلاش می شود موانع موجود بر طرف گردد.
اما نکته مهم این است که مسئولین دولتی با سرعت بیشتر نسبت به باز نمودن گره های موجود اقدام کنند. اکنون که دولت در یک اقدام مهم و اساسی از تمام سرمایه گذاران خارجی هم دعوت نموده تا برای انواع سرمایه گذاری وارد کشور شوند می طلبد متولین امر شرایط ویژه ای را در پیش گیرند که متفاوت از گذشته باشد . رقابت جهانی و کشوری در جذب سرمایه گذاران بسیار بالا می باشد ، ومدیرانی موفق هستند که بتوانند در این بازار رقابت فعالین اقتصادی را به منطقه خود جذب و شرایط تولید و اشتغال را فراهم آورند. باور کنیم که با احساسات و شعارهای دهان پر کن کار و تولید ایجاد نخواهد شد بلکه باید بستر سازی مناسب انجام گیرد.مدیران این میدان باید هنرمندانه سد های ایجاد شده را بشکنند ، و حمایت مجموعه اداری پشت سر آنان باشد.
اینکه برخی مدیران با درک درست به استقبال سرمایه گذاران می روند ولی در برخی مجموعه ها شاید هم به بهانه دلسوزی ایجاد مانع می نمایند جز فراری دادن فعالان اقتصادی هیچ دست آوردی نخواهند داشت.
حوزه ایجاد فعالیتهای تولیدی و اشتغالزایی نباید محدود به انگشت شمار سرمایه گذاران گردد، هنر و نو آوری مدیران ما باید این باشد که تولید و ایجاد اشتغال را بخصوص در مناطق محروم تا عمق خانواده ها و مناطق دور دست پیش ببرند .
فرهنگ تولید و اشتغال با راه اندازی تشکیلات مشاوره ای در کنار مدیران و راهنمایی حقوقی و هدایت متقاضیان از صفر تا صد جز ضرورتها می باشد.
هرچه هزینه کار آفرینان و تولید کنندگان کم و کمتر باشد انگیزه آنان برای شروع یک کار با نشاط بیشتر خواهد بود و قیمت کالاهای تولیدی کمتر و شرایط برای رقابت و تولید صادراتی فراهم خواهد شد.
✍🏻 علی محمد نظری
https://sobhedelfan.ir/?p=13827