
ما باید دِق کنیم..
✍زهرا نجاتی
دلمان می سوزد، قلبمان درد میکند برای جوانانی که هر روز در جاده های مرگ که چهار خطه نیستند تصادف میکنند و چه راحت فوت میکنند و خاکشان میکنند…
پدر و مادران بخت برگشته ی این دیار با درد و رنج فرزندی بزرگ میکنند. برای آن زندگی و امیدها هزینه کرده اند، مادران و پدرانی که سخت در کوشش اند، ولی فرزندانشان درجاهای دهشتناک مرگِ دلفان هر روز خاکستر می شوند ، جوانانی که به یغما می روند. همه چیز در دلفان سر ناسازگاری دارد. این تاوان کدام گناه است که پس میدهیم؟؟.. سرنوشتی شوم که در انتظار فرزندان این دیار بخت برگشته است..
دیاری که رزومه یک عده کت شلوار سرمه ای پوش، که پشت میزی بلند و طویل دیده میشوند، شده است.. در راه بی انتظار جاده های تنگ بی قانون دارند امیدهای یک منطقه را می بلعند..
که در دستوراتی فرمالیته، مدیرانی که عشق تشریفات دارند، نامی اند بقول جامعه شناسان نومینالیست اند، لفظ بتران ساحرانی که با کلمات بازی می کنند از کلمه عبور نکردند، مثل امنیت، مثل جاده، مثل کاهش….
این عدم عبور از کلمه روحیه مالیخولیایی عجیبی دارد..
چنان است بقول ژاک دریدا:
آنچه می بینید همان نیست هست
آنچه دیده میشود نیست هست.
در یک چرخه باطل گیر افتاده ایم. حاصل و سرمایه های عمر پدرو مادرهای بیچاره دارند یکی یکی در جاده های مرگ دلفان، از دست میروند، می سوزند، دود می شوند. چه بیهوده ، زندگی داریم ما…دلمان پوچ شده است..
ما باید دِق کنیم، در همین هفته چندین جوان برومند در آتش تصادف جاده های ناامن و خودروهای نا ایمن ساخته دست یه عده از خدا بی خبر فوت کردند..
نفسمان بریده شده ، آسمان دلمان پر از دلتنگی و بی کسی است.
اینجا، دلفان فقط یک مسئله ندارد، بلکه مسائل بی شمار پیچیده ا ی داریم..
فقر ، بیکاری جوانان ، خودکشی، ما زنان کار داریم و این رنجم میدهد، من می شکنم وقتی زنان کار را دور میدان می بینم من نابود میشوم ، کودکان کار داریم این دردناک است ، مدیران غیر بومی داریم و ..
در این دیار بی دوست، هر کس و ناکسی از بیچاره گی ما سود میبرد.
مرگ عزیزان مان دردناک است
مرگ اینجا خیلی ارزان است..
این مسیر اتفاق نیست، حادثه نیست، بی تدبیری سیاه جاده هایی است بدست قلم سیاه کارگزارانی رسم شده اند که شبیه کودکان عاشق خط ورنگ بوده اند..
پس بایست معقولانه منطقی برای هر تولید ماشین بستر لازم، جاده امن هوشمند عریض آینده نگر طراحی نمود، تا از این گذر بتوان برای توسعه گامی برداشت..
درآن روز که از هیچ کس دلگیر نباشم، در آن روز که دلم از کینه خالی شود.. در آن روز نیستم..
https://sobhedelfan.ir/?p=23772