تحلیلی بر آخرین وضعیت جنگ در اوکراین

پس از تبلیغات گسترده غرب و رئیس جمهور اوکراین مبنی بر آغاز ضد حملات بر علیه روسیه، اکنون بنظر می رسد این ضد حملات با شکست مواجه گردیده و نیروهای اوکراین علی رغم دریافت تسلیحات  و پشتیبانی همه جانبه ناتو، که در حقیقت میدان نبرد را عملا تبدیل به جنگ روسیه و ناتو نموده است، نه تنها پیشرفتی در مناطق جنگی نداشتند بلکه حجم عظیمی از تسلیحات دریافتی را هم از دست داده است.

آنچه که از میدان جنگ گزارش می شود یک جنگ تمام عیار کلاسیک در جریان است و برای دو طرف، هم روسیه و هم آمریکا و غرب یا همان”ناتو” حیثیتی گردیده و تنها آسیب و ویرانی آن برای اوکراین باقی می ماند. بر اساس یک طرح محرمانه بین آمریکا و لهستان، قرار بود همزمان با ضد حملات اوکراین، لهستان که مدعی مالکیت بر بخش‌هایی از مناطق مرزی خود با اوکراین می باشد وارد آن مناطق شود(این اختلاف یکی از مناقشات جنگ جهانی دوم بود). روس‌ها ضمن هشدار به غرب و لهستان نیروهای واگنر(یا همان شرکتی) را به کشور متحد خود بلاروس  فرستادند تا در صورت لزوم از آنجا مناطق مورد نظر لهستان را تصرف کنند و اکنون در حال استقرار در مرز لهستان و اوکراین می باشند. این تحرک روس‌ها مهم و قابل تامل بود؛ هم در تهدید گسترش جنگ به کشورهای عضو ناتو، هم اینکه رسما می توانند مسئولیت حمله واگنر را نپذیرند و آنها را یک نیروی شبه نظامی بخش خصوصی قلمداد کنند که روسیه در قبال عملکرد آنان تعهدی ندارد. وضعیت در مرز لهستان هم به نفع روسیه در حال تغییر است و بعید است لهستانی‌ها با این شرایط جدید اقدامی انجام دهند.

رئیس جمهور اوکراین توقع داشت در نشست اخیر ناتو یک گام به جلو برای عضویت در آن سازمان برداشته شود اما در آنجا هم دوستان غربیش دستش را در پوست گردو گذاشتند و تنها اکتفا نمودند به حمایت تسلیحاتی و پشتیبانی از جنگ، گرچه شکست ضد حملات اوکراین در این تصمیم ناتو بی تاثیر نبود، ولی واقعیت این است که آمریکا و غرب فقط بدنبال منافع خود هستند؛ نه ویرانی اوکراین برایشان مهم است و نه تلفات حاصل از آن. بنظر می رسد ناتو دیگر به فکر  پیروزی در جنگ نیست، بلکه جلوگیری از پیروزی روسیه به اولویت آنان تبدیل شده است. از این رو علاوه بر پشتیبانی نظامی و حضور گسترده در هدایت عملیات، نغمه های پایان جنگ و آغاز گفتگو برای صلح با روسیه را آغاز نمودند.  هرچند تاکنون چند پیشنهاد و میانجیگری برای پایان جنگ ازجمله پیشنهاد صلح ایران مطرح گردیده بود ولی روس‌ها تا به یک دست آورد ملموس نرسند بعید است حاضر باشند پشت میز مذاکرات بنشینند.  عربستان هم  بعنوان یک میانجی جدید  میزبانی صلح را پیشنهاد داده است اما این میزبانی بیش از آنکه برای پایان جنگ باشد، یک شو تبلیغاتی برای بن سلمان، ولیعهد جویای نام  عربستان است و خیلی بدنبال نتایج حاصله نیستند. بطوری که هنوز طرفین اصلی جنگ یعنی روسیه و اوکراین از محتوای پیشنهادی بن سلمان(اگر طرحی وجود داشته باشد) بی اطلاع و حتی آن را مبهم اعلام نموده اند.

در حال حاضر یک توازن فعال و پر آتش در میدان‌های نبرد برقرار و گاها برخی روستاها یا خطوط مقدم بین طرفین دست بدست می شوند. حجم آتش توپخانه هدفمند روس‌ها و قدرت پهبادی آنها از برتری بالایی برخوردار است. گرچه شعاع عملیات پهبادی اوکراین هم  مسکو پایتخت روسیه را تهدید می کند. روس‌ها از حالت دفاعی خارج و انجام ضد حملات جدید را در دستور کار دارند. وزیر جنگ روسیه با سفر به کره شمالی و حضور همزمان نماینده نظامی چین، یک مانور پشتیبانی و هم پیمانی جدید از خود را نشان دادند که معنا و مفهوم خاصی برای ناتو دارد؛ از این رو حجم تبلیغات غربی‌ها بر علیه ایران تحت شعاع آن اندکی کم شده است.

✍ علی محمد نظری