‌ تحلیلی بر حوادث پیشروی منطقه

یکی از پدیده های مهم در حوادث بین الملل این است که از دل جنگ ها صلح پدیدار و متولد می گردد. قطعا منطقه ما هم از این قاعده مستثنی نمی باشد.

مهمترین چالش منطقه که بر تمام معادلات آن تاثیر مستقیم دارد وضعیت اسرائیل و اعراب بخصوص فلسطینیان است. تا زمانیکه یک مکانیسم پایدار و مورد توافق طرفین ایجاد نگردد وضعیت نه تنها از این بهتر نخواهد شد بلکه به مراتب بدتر هم خواهد شد.

پس از حمله حماس در هفتم اکتبر و ضربات سنگین حیثیتی و تلفات انسانی به اسرائیل و بدنبال آن هجوم اسرائیل به غزه و کشتار و ویرانی بی سابقه عملا اسرائیل درگیر یک فرایندی شد که دو وجهه لازم را در عرصه جهانی به نمایش گذاشت و در هردو مورد شکست خوردند.

اول شکست و غافلگیری غیر قابل باور در مقابل اقدام گروه حماس و دوم درگیری طولانی در غزه بدون دست آورد اطمینان بخش برای آنان.

انعکاس این ضعف ها و نشان دادن خوی خشونت و کشتار و ویرانیهای حاصله از حمله به غزه نشان داد جامعه جهانی خصوصا غرب دیگر نگاه گذشته به اسرائیل یعنی حفظ آن با هر قیمتی را  بی حاصل می پندارند.

تشکیل جلسه دیروز شورای امنیت برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین گرچه با وتوی آمریکا مواجه شد اما رای مثبت ۱۲ عضو دیگر وهمچنین رای ممتنع انگلیس، علائم ظهور یک حکومت فلسطینی را در آینده نزدیک نوید می دهد.

حمله به کنسولگری ایران درسوریه و متعاقبا حمله کوبنده ایران به اسرائیل و نا کامی مجموعه متحدین آنها در مهار این مانور شرایط را برای ادامه هویت اسرائیل به سبک گذشته به پایان خط رسانده است.

در طول این حواداث پیامهای گوناگون و شاید بی سابقه ای بین ایران و امریکا رد بدل شد که تمام آنها در جهت کنترل  حوادث منطقه و جلو گیری از یک جنگ منطقه ای و شاید جهانی بود.

اسرائیلی ها حوادث پیش رو را به نفع خود ارزیابی نمی کنند لذا از گسترش جنگ ودر گیر شدن آمریکا و متحدینش هیچ ابایی ندارد ، متحدین هم متوجه نیت آنان شده و حاضر نیستند خود را در گیر یک جنگ مبهم و نامعلوم کنند که جز شکست حاصلی ندارد.

آنچه که در کنار این حوادث امیدوار کننده است اینکه این بن بست بوجود آمده در معادلات منطقه هیچ راهی جز عبور ازآن بجز دریچه صلح باقی نگذاشته  و آنچه که باید در سایه جنگ حاصل گردد اتفاق افتاده و تداوم جنگ دیگر منجر به دست آوردن امتیاز بیشتری نخواهد شد و هر طرف که بخواهد این وضعیت جنگی را تداوم بخشد حتما در پای میز مذاکرات هزینه های بیشتری را خواهد پرداخت.

اکنون نوبت به چانه زنیهای سیاسی برای برقراری یک وضعیت جدید است که کل منطقه را تحت تاثیر قرار خواهد داد. 《نکته مهم اینکه تاکنون مشخص گردیده بدون حضور ونقش ایران  اگر تمام جهان هم بخواهند نمی توانند وضعیت آینده خاورمیانه را تثبیت و تضمین نمایند.》 از این رو  میطلبد کشور ما بعنوان یک کشور بزرگ با فرهنگ و قدرتمند، از ظرفیت موجود در راستای تحولات جدید منطقه استفاده و برخی محدویتها در مذاکرات با آمریکا را کنار گذاشته و در ایجاد  ساختار آینده خاورمیانه نقش محوری را برعهده گیرد .

✍ علی محمد نظری